mijn persoon dacht natuurlijk ook dat het leven slechts in mooie dingen een recht had

tempel boven de agora te Athene

In een geheel vrijgemaakte opvatting aangaande wat de inhouden zijn van opvattingen betreffende de cultuur en de waarden van de samenleving in onze tijd heb ik mij georiënteerd in een verleden en in de wetmatigheden voor zover deze mij zijn bekend. Het is de bedrijvigheid van een Athene en de functie van deze stad in de geschiedenis die mij in het bijzonder heeft kunnen boeien en ik ben daarop meer toegerust dan op de machtsfunctie van de belangstelling voor de Romeinse cultuur, ik bevroed dat het hier niet slechts is gegaan om door mij persoonlijk aangehechte interesses maar dat het belang van de aandacht mij werd ingegeven in de bestuurlijke toedracht van de ontwikkeling van mijn denken tot op heden, een mens vraagt zich natuurlijk wel eens af waartoe het is dat hij zoveel en toch zo beperkt kennis heeft genomen van de geschiedenis. Ik beteken hiermee dat mijn bezigheden een zin en een structuur vinden in de doelstellingen van dit blog en ik zal erf niet mee zitten dat de inhoud zonder kosten aan de openbaarheid wordt prijsgegeven, want dat is het geheim en het voorziende raadsbesluit van de macht die ik dien en ik ben daarvan een kracht te heten.



Met de weergegeven foto beteken ik de relatie tussen volk, democratie en economie zoals deze in ons land bestaan en zijn herkenningspunten heeft in een verleden tijd. De agora te Athene was eens de centrale plek voor het openbare leven van de belangrijkste stad in de functies van de democratische gedachte in de oudheid en in deze stad werden doorgaans de verdragen van de toenmalig bekende wereld vastgelegd en beleeft, terwijl het machtsgebied beperkt bleef was het gezagsvermogen zeer groot en het respect aanzienlijk, de burgers van de stad Athene hebben slechts in incidentele gevallen behoeven te strijden voor haar voortbestaan en de stadsgodin Athena was ook beleefd als een maagdelijke gestalte van onaantastbaar moederlijk en zusterlijk gezag in loyaliteit. De vrijheid van het Griekse denken is evenwel nimmer in conflict geraakt met de zich ontwikkelende culturele omstandigheden en de rijkheid van het denken van bestuur. In onze tijd kan men een voorbeeld aantreffen in de referentiële zin van het woord en zich in het gegeven oriënteren betreffende de zin van het maatschappelijk leven. De stad had evenwel niet zoveel op met een koningschap, en daarmee oefende zij een kritische functie uit van beperkingen aan de macht die van alle tijden zijn. Ik vind het boek der geschiedenis in het geheel niet stoffig en de mensheid begint er al maar meer van te leren, hetgeen een hoopvol teken is.
\